Truths No.9
She remembers everything
"She remembers everything... but says nothing."
"เธอจำได้ทุกอย่าง... แม้จะไม่พูดถึงมันอีกเลย"
She doesn’t forget.
She archives pain like art, stored away in golden frames.
เธอไม่ได้ลืม เธอเก็บบาดแผลไว้... เหมือนศิลปะในกรอบทอง
Her silence isn’t absence. It’s a choice.
ความเงียบของเธอไม่ใช่การหลบหนี
แต่มันคือการเลือก
Not every wound needs to be shared.
Some are better left understood.
ไม่ใช่ทุกแผลต้องเล่าให้ใครฟัง
บางแผลแค่ “เข้าใจ” ก็เพียงพอแล้ว
Her memory is her edge.
She doesn’t seek revenge. She outgrows it.
ความทรงจำคือคมมีดของเธอ
เธอไม่ต้องการแก้แค้น เธออยู่เหนือมันแล้ว